Erich Hamann, geboren op 14-07-1914 te Mallmitz (Malomice) nabij Żagań in Polen diende van beroep bij het spoorwegwezen in Duitsland tot hij in 1936 in dienst trad bij de Kriegsmarine. In 1939 kwam Erich als onderofficier op de Scheinwerferstellung 8 te Hatzum in Ostfriesland terecht. Hij kreeg de leiding over deze stelling die bestond uit een 150cm. zoeklicht, een luisterapparaat en lichte bewapening. Deze stelling diende ter ondersteuning van de luchtdoelbatterijen rond Emden, in dit geval de Marine Flak Batterie Pogum. 

Op 25 januari 1941 werd Erich vanuit Hatzum overgeplaatst naar Delfzijl en diende hier voor Batterie Delfzijl, toen nog ressorterend onder de Marine Flak Abteilung 236. Hier kreeg hij in de rang van Feldwebel leiding over de Scheinwerferstellung 28. Op 21 maart 1942 vertrok Erich uit de stelling en liet zich toen waarschijnlijk omscholen voor dienst op zee. 
Hij kwam uiteindelijk terecht bij de 8. Vorpostenflottille die tot taak had om een deel van de noordzee te beveiligen tegen de vijand. Zijn boot, de Vorpostenboot 809 lag op 26 juni 1944 in het Huibertgat tussen Schiermonnikoog en Borkum. Om 20:45 vond er een grote aanval plaats van 30 geallieerde vliegtuigen. Meerdere boten werden getroffen waaronder de Boot 809. Erich werd hierbij zwaar verwond en verloor veel bloed. Hij overleed nog diezelfde avond op 30 jarige leeftijd in het Marine Lazarett van Borkum. Verder waren er op deze boot nog eens vier zwaar, en vier lichtgewonden te betreuren. 

Zijn verloofde Antje Bakker uit Termunten, zuster bij het Deutsches Rote Kreuz liet een advertentie plaatsen in de krant.